Ze hebben er (g)één
We hebben een ei! 😊 Nou ja, wij niet maar de nijlganzen wel! Lange tijd wisten we niet welke kant het op ging, we hoopten op de zeearenden en als dat niet lukte zouden de haviken wel komen en anders de buizerds wel. Niets was minder waar en nu blijven we achter met de nijlganzen. Begrijp mij niet verkeerd, hiermee zijn we niet minder blij. Nog nooit eerder zat de nijlgans broedend voor de camera van ‘Beleef de lente in It Fryske Gea’.
Plop
Zaterdagochtend was het zover, het eerste ei voor onze webcam. Je kon zien dat het stond te gebeuren. Er was een bepaald gedrag dat ik nog niet eerder zag. Ze zat anders. En toen stond ze op alsof ze moest (nou ja, vul dat zelf maar in) en ‘plop’… heel mooi zag je het ei vallen. Je hoorde natuurlijk niet letterlijk ‘plop’, maar zo zag ik het wel. Nadat ze het ei ‘bedobbe’ (verstoppen van het ei, in het fries) ging ze er vandoor.
Nijlgansen leggen gemiddeld tussen de 7 a 9 eieren. Om de twee dagen legt ze er een ei bij. Het vrouwtje gaat dan ook pas broeden als het nest compleet is. Na ongeveer 28 dagen komen de eieren uit en verlaten de kuikens redelijk snel het nest. Ja, ze springen uit het nest en laten zich vallen.
Nee, we hebben geen ei ☹
We hadden hem al even gezien: de steenmarter. En ook vanochtend is hij op bezoek geweest (zie ook filmpje)! Hij heeft gezocht en gevonden. Nadat hij eerst probeerde het ei kapot te maken, wat ter plaatste niet lukte, heeft hij het met de grootste moeite uiteindelijk meegenomen. Het lag een beetje in de lijn van verwachting en ook dit is natuur.
Emoties en strijd
Het is moeilijk om als kijker geen emotie toe te schrijven aan het gene wat we zien. Terwijl ik dit schrijf, zie ik vrouw nijlgans op het nest staan. Ze zoekt naar haar ei, maar vindt niets. Ze heeft er eerder al even op mogen zitten en beseft nu dat het weg is. Ze staat op de rand van het nest en denkt vast ‘wat moet ik nou?’. Allemaal emoties die door ons heen gaan. Toch is er één troost. Zij zal er snel overheen stappen en hopelijk snel beginnen met een nieuw ei.
Maar of de steenmarter weg blijft?
