Afblijven, afblijven, afblijven!
Dat zou je het liefst tegen de arenden zeggen maar dat gaat helaas niet. Vooral afblijven van brandganzen. Die hebben momenteel het meeste te lijden van deze tweede golf van vogelgriep. Deze golf is ook nog eens een keer erger dan de eerste golf in 2020.
Horrorverhaal
Vanaf zee kwamen de eerste karkassen aangedreven. Het is vooral aan de Groningse- en Friese kust niet grappig meer. Afgelopen weekend zag ik in het Lauwersmeergebied, vele dode en in doodsstrijd verkerende brandganzen. Kraaien stonden te wachten tot een kop schuddende brandgans klaar was met zijn strijd. En een zilvermeeuw die hapklare brokken naar binnen werkte uit een pas overleden dier. Het lijkt wel een horrorverhaal, vind je niet? Het is een zeer besmettelijke ziekte onder de vogels en we kunnen alleen maar machteloos toekijken. Sterker nog, ook voor de mens geldt, afblijven! We verspreiden het dan alleen maar meer en we zijn er zelf ook gevoelig voor. Instanties ruimen dode dieren, op plekken waar veel publiek komt. Het is voor de mens niet dodelijk maar je krijgt er wel echte griepverschijnselen door.
Keutelmachines
De broedpoging van een paartje zeearenden in het Groningse deel van het Hunzedal is mislukt. Het vermoeden bestaat dat het komt door de vogelgriep. Het 2 weken oude jong lag dood op het nest tussen prooiresten van brandganzen. Onderzoek moet het vermoeden bevestigen. Het is nog spannend of het weerslag zal hebben op de oudervogels die de brandganzen uit elkaar hebben getrokken. Je houdt je hart vast voor “onze” zeearenden. Voor zover we nu kunnen zien, worden de 2 jongen gevoerd met wilde eend, meerkoet, grauwe gans kuikens en vis. Echter in de buurt zitten ook nog enkele duizenden brandganzen waarvan het grootste deel nog richting Nova Zembla moet. Er zullen een aantal blijven hangen als standvogel. Uitwerpselen van vogels zijn de grote oorzaak van verspreiding. Ganzen zijn, met hun erg korte darmstelsel, echte keutelmachines. Het eiwitrijke gras dat ze naar binnen werken, wordt nauwelijks verteerd of het gaat er alweer uit. Daarom lopen ze voortdurend te grazen en te poepen. Juist vanwege dat talrijk aanwezige, eiwitrijke raaigras hebben we veel ganzen. Een ecologische verschuiving die veroorzaakt is door de mens. De zeearenden vinden het overigens niks niet erg, prooien zat in de proviandkast. Maar dan moeten die prooien niet bedorven zijn.
Voor de wind
Afgelopen weekend in het Lauwersmeergebied hingen er 2 adulte zeearenden boven mijn hoofd. Een geweldige beleving maar tegelijkertijd ga je denken waarom de beide dieren niet bij hun nest rondhangen. In hetzelfde bosperceel daar zijn 2 paartjes arenden bezig met voortplanting. Het zal toch niet? Later hoorde ik dat het vermoeden bestaat dat de 2 paartjes niet een goeie klik hebben en elkaar de tent uit knokken waardoor ze niet aan nestelen toekomen. Geen jonge zeearenden in het Lauwersmeergebied dit jaar ben ik bang maar het lijkt me een betere reden dan dode jongen door vogelgriep. Er zijn best veel negatieve meldingen dit seizoen over zeearenden; ze komen niet tot broeden of hebben de pech dat hun nestboom omwaait. Niet getreurd, het is wat het is. Ondanks alles gaat het de zeearenden voor de wind in ons kikkerlandje. Of is het nou ganzenlandje?
De twee kuikens in de Alde Feanen groeien goed!
Toppers
De beide “pykjes” van de Alde Feanen doen het in ieder geval goed. Ze groeien als kool. Er zat weinig verschil in tijd van ei-uitkomst. Je ziet weinig verschil in grote en sterkte. Ze mogen af en toe graag sparren met elkaar wat hun instincten alleen maar zal versterken. Het recht van de sterkste is niet echt aan de orde zolang er genoeg voedsel voor handen is. En dat is er. De beide ouders verdelen het voer prima onder de 2 bengels. Er zijn helaas al meldingen van o.a. grauwe ganzen en knobbelzwanen met ziekteverschijnselen. Laten we er vanuit gaan dat alles goed gaat, dan hebben we er binnen afzienbare tijd twee toppers bij in ons luchtruim. Positief bekijken en hopen dat de vogelgriep van de arenden afblijft!
