Alom onzekerheid
Ik krijg er geen hoogte van… we hebben een nest, nestbouw, zeearenden, haviken en dan ineens gebeurt er niets meer voor de camera. Of toch wel? Na twee dagen rust gaat de soap weer volop verder. Bezoek van een marter, stoer bouwgedrag van de zeearend en zelfs de liefde komt om de hoek kijken.
Wat er is gebeurd
De haviken verschijnen weer voor de camera en pakken de nestbouw verder op en gaan fanatiek aan de slag. Ze zien het wel zitten, zo’n mooi groot nest om op te broeden. Zelfs vrouwlief geeft haar goedkeuring. Maar ho, daar hebben we de zeearenden weer. De afgelopen dagen kan je het beste omschrijven als één en al onzekerheid en een ware soap. Zo zie je maar weer dat de natuur zich echt niet laat sturen en ook vogels hun wispelturigheden hebben. De verrassing was dan ook groot toen onlangs het zeearend mannetje weer voor de camera verscheen. Hij ging (alsof er niets was gebeurd) verder met het opbouwen van het nest, wat de havik uiteraard niet echt helpt. Desalniettemin prachtige beelden van het zeearend mannetje die recht voor de camera mooie grote takken uit de boom trekt. Maar als havik zou je toch helemaal gek worden! Ben je lekker rustig aan het voorbereiden dat dit jaar het oude zeearendnest jouw plek wordt, komt die zeearend er weer aan.
Intimidatie
Het lijkt een soort van intimidatiegedrag ‘wij hebben al een mooi ander nest opgebouwd, maar we willen jullie niet zo dichtbij’. Of de haviken nu dan ook nog durven is de grote vraag. De afgelopen twee dagen was het voor de camera bij het nest opmerkelijk rustig. Maar ja, voordat je het weet zijn ze er weer. Wanneer er aan die onzekerheid een einde komt, ik weet het niet. Als ze zo door blijven bakkeleien kan het ook zo zijn dat de haviken een andere plek zoeken, dat de zeearenden op hun nieuwe nest blijven en wij overblijven met een leeg nest. Het lijkt er soms erg op dat de zeearenden voor het andere nest hebben gekozen, want wat jullie niet zien op de camera is dat het zeearend vrouwtje diep in de nestkom van het andere nest zit en zo nu en dan wordt afgelost door het mannetje. We aanschouwen het van een veilige afstand, waardoor we niets met zekerheid kunnen zeggen. Stiekem hopen we uiteraard op een ei, maar zeearenden staan er ook om bekend om ‘proef te zitten’. Dus eigenlijk zegt dit ook nog niets.
Van niets naar alles?
En dan vannacht. Een stiekeme bezoeker op het nest. Het was de marter die voor de camera verscheen, die ook zijn territorium wil afbakenen op het nest. Zo aardig als hij is ging hij midden op het nest zitten om ontlasting achter te laten (en geloof mij, deze penetrante geur wil je niet in je liefdesnestje). Ook de marter is waarschijnlijk nieuwsgierig naar wat er allemaal gebeurt. Zou er al een ei liggen? Nog niet. Maar wat we vanmorgen mochten aanschouwen brengt zeker verandering in de zaak. Het zeearend mannetje verscheen vroeg op het nest voor de camera met een tak in de snavel. Zo stoer als hij is. Indruk makend op zijn vrouwtje… en met succes! Zien we ze de ene dag nog ‘proef zitten’ en zo zijn ze aan het paren! Wow, dat maakt de verwarring alleen maar groter, maar ons enthousiasme ook. Het mannetje verscheen vanmorgen rond 11 uur ook alweer meerdere keren op het nest! Zouden de eerdere rustige dagen dan toch een voorbode zijn… Ik ben trouwens wel benieuwd wat de havik nu denkt. De arme stakker.