Begin maar alvast te krabben
Als je jezelf dingen afvraagt is de kans groot dat een ander dat ook doet. Zo ook wat betreft de groene begroeiing in het webcam-nest. Hoe komt het daar, wat moet het daar, heeft het gevolgen voor het broedproces, hoe zit het met kriebelbeestjes en hoe is de afwatering? In mijn vorige blog schreef ik al iets over kriebelbeestjes en dat haviken dan bedenken dat een schoon bed voor hun kroost een goed idee is, maar ze geven hun horst niet zomaar op volgens de bevindingen van Hendrik Koster, havikonderzoeker in het Friese land.
Composthoop
Het (webcam)nest van de haviken is al heel wat jaartjes in gebruik. Wat betekent dat er veel lagen van ‘organisch’ materiaal in zitten. Prooiresten die weer worden afgedekt met nieuw groen bladmateriaal. Eigenlijk is het een composthoop. Erg vruchtbaar, geef het water, zon, rust en zie daar, er groeit van alles op. Het gaat soms zo ver dat er heuse berkjes en elzen in groeien als een paartje haviken een jaartje broeden overslaan door bijvoorbeeld sterfte van de partner. Als er het jaar erop een nieuwe partner wordt gevonden, is het nest in no time weer gangbaar zonder begroeiing en weer een nette nestkom.
Irritatiegrens
Een oude horst heeft veel opbouwlagen en houdt water vast. Met de huidige temperatuur en vocht is het een uitstekende broedplaats voor kriebeldiertjes die kunnen irriteren. Het blijkt dat haviken en verwanten een erg hoge irritatiegrens hebben. Een van die soorten kriebeldingen zijn knutten, kleine vliegjes die in elke opening willen doordringen die maar beschikbaar is. Mond, neus, oren en de rest. Ergens in Friesland was op webcambeelden te zien dat moeder havik bij het nest met jongen bleef zitten terwijl er duizenden knutten om haar heen krioelden en ook irriteerden, maar ze bleef zitten. De onderzoekers kregen alleen al bij het zien van de beelden spontaan de jeuk en zeker weten krijg jij het ook.
