Het eerste ei is uitgekomen!
Na 30 dagen is het eerste jong uit het ei gekropen. Een aantal uren voor het uitkomen van het ei produceerde het jong reeds piepende geluiden. Het vrouwtje reageerde daarop door een “klokkend” geluid te laten horen. Dat is het eerste contact tussen het vrouwtje en het jong.
Een jonge kerkuil wordt hulpeloos en vrij kaal geboren en weegt slechts 14 gram en is 50 mm lang. De eerste donsveertjes zijn duidelijk zichtbaar, maar het donskleed is nog lang niet volledig. Om warmteverlies tegen te gaan schuift het jong tussen de eieren en wordt ze warm gehouden door het vrouwtje. Een jong is slechts enkele seconden in staat de kop op te richten om zo het voedsel van het vrouwtje te kunnen aannemen. De ogen zijn nog gesloten en op de snavel is een gedeeltelijk versleten eitand te zien. Bij de meeste vogels verdwijnt de eitand na twee of drie dagen, maar bij de kerkuil pas na 14 dagen.
Het vrouwtje is zeer zorgzaam en voert het jong met kleine stukjes vlees zonder haar. De kop van de muis eet ze zelf op. Dat is een lastige klus waar ze enige tijd mee bezig is. Intussen wacht het jong op een voedering en komt ze zo nu en dan tevoorschijn tussen de borstveren van het vrouwtje. Het kuiken kan op de tweede dag al vrij goed de kop oprichten voor de opname van het voedsel.
