Lentekriebels!
Na sombere dagen komt zonneschijn en gelijk barst het los. Trekvogels wachten zo’n periode van slechtweer af en zodra het opknapt vertrekken ze richting broedgebied. Vaak ‘s nachts. Je stapt ‘s morgens op je fiets richting het werk en ineens hoor je overal de tjiftjaf. Welkom terug!
Spectaculaire klapper
De spanning neemt bij onze webcamhelden ook gelijk toe. Ze zijn actiever als de zon schijnt. Afgelopen dinsdag was zo’n prachtdag. Er was niet eens zoveel te zien voor de camera’s, maar des te meer te horen. Hele conversaties hadden zeearend en havik met elkaar. Je hoorde ook takken breken.
De haviken zijn uiterst fel, maar de zeearend laat merken dat zij niet langer de dominantste predators zijn. Het mannetje welteverstaan, want mevrouw arend zit ongeveer sinds 15 maart te broeden op een groot ‘storm-proof-nest’. Dit heb ik kunnen zien vanuit het veld, na een bloggers bijeenkomst van It Fryske Gea.
De zeearend is te groot voor een directe confrontatie, dus moest een nest bezoekende buizerd het ontgelden. Allemachtig wat een spectaculaire klapper! In slow-motion was te zien dat de buizerd het aan zag komen en opsprong bij de botsing. Dat we van degelijke beelden getuige mogen zijn is fantastisch!
Gouden greep
As we speak is het even rustig voor de camera’s, maar horen we de haviken wel kekkeren. Er is overigens, naast het kleinere grut als specht, boomkruiper e.d. genoeg te zien. Zoals ik al eerder had beschreven krijgt het havikvrouwtje steeds meer binding met het nest. Het mannetje merkt dat en krijgt ook lentekriebels, de paringen nemen toe. De webcam op de plukplaats is een gouden greep in deze en legde dit tafereel enkele keren vast. Veel kijkers onder ons hebben ook al langer binding met het nest, zouden daar de lentekriebels ook toenemen?
