Over dit gebied
Het woord pingoruïne speekt tot de verbeelding. Je denkt in eerste instantie misschien aan beelden van een vervallen kasteel. De praktijk is veel bescheidener. De term pingo komt van de Inuit (eskimo’s) op Groenland. Vertaald betekent het: heuvel van ijs. De pingo’s in Fryslân werden gevormd in de laatste ijstijd. Toen opstuwend grondwater een soort ijsheuvel vormde. De grond bovenop gleed naar de zijkant en zo ontstond een meertje met een aarden wal. Veel van deze meertjes groeiden later dicht en ook de aardenwal werd vaak vlakgeschoven.
In 2008 zijn de drie gerestaureerde pingoruïnes, op het bedrijventerrein langs de A7 bij Drachten, overgedragen aan It Fryske Gea in beheer. De pingoruïnes zijn door de restauratie drie mooie zoetwatergebiedjes geworden. Libellensoorten zoals bloedrode heidelibel, paardenbijter en azuurwaterjuffer profiteren hiervan. Langs één van de meertjes loopt een schelpenpad. Hier kun je een korte wandeling maken langs de steeds mooier wordende watervegetatie, bestaande uit krabbescheer, gele plomp en fonteinkruiden.
Bijzondere natuurvondst bij Drachten
Het bescheiden Skiedingsboskje werd in 1958 aangekocht door It Fryske Gea. De reden? In het kleine loofbosje stond de bospaardestaart. Deze bijzondere plantensoort was uniek voor Fryslân en moest behouden worden. Tegenwoordig is deze plant nog steeds te vinden in dit kleine bos aan de rand van Drachten.
In het bos zie je vooral veel hoge eiken, populieren, zwarte els en berk staan. De ratelpopulieren herken je aan hun geluid. Wanneer de wind door de boomtoppen waait, dan maken de bladeren een ratelend geluid. De bodem van het bos wordt voor een groot deel gevuld met adelaarsvaren. Deze grote varen wordt met gemak één meter hoog.
