Over dit gebied
Oorspronkelijk was het gebied een droogmakerij op kleigrond. Het meertje werd leeggemalen om landbouwgrond te creëren. Inmiddels hebben we een flink deel van de polder in eigendom. De zoute invloed van vroeger zie je terug in de omgeving.
In de Súdermarpolder komt op een aantal plaatsen nog zoute kwel omhoog. Daardoor vind je hier verschillende planten die van zoute omstandigheden houden. Een voorbeeld is het Engels gras. Hier en daar zie je een polletje van deze roze bloemetjes in de slootkanten. Dit polletje is niet de enige, melkkruid, zilte schijnspurrie en schorrezoutgras komen hier ook voor.
Naast de planten die dol zijn op zout is er in dit gebied nog veel meer moois te zien, zoals de zwanenbloemen in de sloot. In het voorjaar komt de muizenstaart in grote getallen tot bloei op de dammen. Veel weidevogels voelen zich helemaal thuis in dit gebied. Zelfs kritische soorten, zoals de tureluur en veldleeuwerik, broeden hier. In de winter is de polder niet leeg. Het tegenovergestelde is waar, allerlei ganzen en andere trekkende vogels komen in de winter langs om te grazen in de polder. Denk aan de brandgans, kolgans, smienten, goudplevieren en wulpen.
Perfect uitzicht vanaf de Zuiderweg op de Dyksfeart
Vanaf de Zuiderweg kun je een heel stuk meebewegen met de Dyksfeart. Het stuk tussen Reaklif en Stavoren is voor een groot deel in eigendom van It Fryske Gea. Langs de kant vind je rietzoom, met echte heemst. In de brede vaart kom je vaak groepjes meerkoeten en kuifeenden tegen. ‘s Winters hoor je hier het geroep van de roerdomp, terwijl je geniet van de schoonheid van de dodaars. Staat er een stevige wind? Dan komen de aalscholvers van het IJsselmeer naar de brede stukken van de Dyksfeart gevlucht om een lekker visje te pikken.
