Over dit gebied

Het Wikelerbosk staat bekend om haar prachtige entree. Het is de poort van de oprijlaan naar de voormalige buitenplaats Meerenstein. Menno van Coehoorn bouwde Meerenstein om hier met zijn vrouw Magdalena van Scheltinga te wonen. Helaas is de state in 1811 afgebroken, maar het bijbehorende park bleef bewaard.

De dorpsbewoners van Wyckel hebben het park in hun hart gesloten. Het weiland middenin in het bos wordt gebruikt als ijsbaan. Liefkozend noemen zij dit één van de mooiste ijsbanen van Fryslân. Dankzij It Histoarysk Wurkferbân Wikel is er een theehuis gerealiseerd. Het Wikelerbosk beschikt daarmee over een comfortabele rustplek. Ligt er een mooie laag ijs? Dan heeft het theehuis de functie van koek- en zopietent. Met de bouw van het theehuis is bovendien een, verloren gegaan, historisch element in het bos hersteld. Vroeger stond in het bos namelijk ook een prieeltje dat bij Slot Meerenstein hoorde. De betrokkenheid van het dorp met het bos uit zich tevens middels een groep enthousiaste vrijwilligers die It Fryske Gea helpen bij het beheer en het parkonderhoud.

De Gaasterlandse natuurpracht in een notendop

In het zuidelijke deel van het bos groeit in het voorjaar de stinzenflora. De kleurrijke voorjaarsbloeiers fleuren de bosbodem van het park op. Vanaf de Grutte Berch, zoals de heuvel in de volksmond wordt genoemd, geniet je ‘s winters van het uitzicht over het Slotermeer. In de zomer is dit uitzicht niet mogelijk vanwege het groene bladerdak in de boomkronen. Daarnaast biedt de wandelroute bijzondere doorkijkjes, vanuit het besloten bos, over de open weilanden van het naastgelegen landschap. In de oude bomen hoor je het vertrouwde geluid van de boomklevers. Zij delen het bos met de gaai, grote bonte specht, pimpelmees, roodborst, winterkoning, zwartkop, tuinfluiter, zanglijster, grote lijster, boomkruiper en ransuil.

We zien ze niet, maar het bos is ook het domein van dassen en vleermuizen. De kans op een ontmoeting met de schuwe dassen is klein. Wie de gewone dwergvleermuis, de rosse vleermuis, de laatvlieger en de ruige dwergvleermuis wil zien, moet wachten tot de schemering inzet. In de overgang van dag naar nacht scheren ‘de stofzuigertjes’ door de lucht, volop bezig met foerageren. Elke keer is het weer een magnifiek gezicht hoe de beestjes in een kort tijdsbestek hun buikjes rond eten.

Pictogram

Wil je de Friese natuur een handje helpen?

Doe een donatie
It Fryske Gea maakt gebruik van functionele en analytische cookies om jouw ervaring op onze website te verbeteren. Door akkoord te gaan met de tracking cookies kunnen wij jou gerichte berichten over de natuur en onze activiteiten op social media en via derde partijen tonen. Lees meer over cookies