Met zijn prachtig wit verenkleed en karakteristieke lepelvormige snavel is de lepelaar een ware schoonheid onder de watervogels. Wadend door het water, speurt hij naar kleine kreeftachtigen, visjes en andere waterdiertjes.
De lepelaar heeft zich in de afgelopen decennia spectaculair hersteld in Nederland. Van een schamele 170 broedparen rond 1970, zijn er nu enkele duizenden (ca. 3500) van deze iconische vogels te vinden in ons land, dankzij diverse natuurbehoudsinspanningen. Bij It Fryske Gea hebben we hiervoor in meerdere gebieden de zoet-zout gradiënten hersteld. Op Ameland is dit een zeer groot succes geworden, met een toename van 0 naar bijna 300 lepelaars in slechts enkele decennia.
Met zijn lange, dikke kuif en oranjegele borstvlek is de lepelaar een opvallende verschijning in moerassige gebieden en langs waterkanten. Mannetjes en vrouwtjes vertonen subtiele verschillen in kleur en tekening, maar beide zijn even indrukwekkend om te aanschouwen. Hun gestrekte houding tijdens het vliegen en het rustige foerageergedrag langs de waterkant maken hen een unieke verschijning om naar te kijken. Met hun lange, lepelvormige snavel zijn ze feilloos in staat om hun voedsel op te sporen. Van stekelbaarsjes tot rivierkreeftjes, de lepelaar weet zijn dieet aan te passen aan het seizoen en de beschikbaarheid van voedsel.
“Ondanks hun elegante verschijning, hebben lepelaars ook ondeugende trekjes. Ze stelen nestmateriaal van elkaar, slopen duindoornstruweel en de jongen houden hun ouders de hele zomer bezig met hun jengelende bedelroep.”
Jouw hulp maakt het verschil
It Fryske Gea zet zich dagelijks in om het Friese landschap te beschermen en te behouden. Van bedreigde diersoorten tot zeldzame plantensoorten. Door natuurgebieden te beheren en te ontwikkelen, zorgen wij ervoor dat de biodiversiteit blijft groeien. Maar dat kunnen wij niet zonder jouw steun!
In It Fryske Gea
Als je geluk hebt, kun je de lepelaar in verschillende natuurgebieden van It Fryske Gea zien.
Lepelaars broeden voornamelijk op de wadden en in moerassige gebieden, dichte rietkragen en ontoegankelijke bomen en struiken, waar ze hun kolonies delen met andere vogels zoals reigers en aalscholvers. Deze watervogels hebben vaak één legsel per jaar, meestal bestaande uit vier eieren, die ze zo’n 25 dagen bebroeden. De jongen zijn na zo’n 7 weken vliegvlug en worden ook in de periode daarna nog liefdevol grootgebracht door beide ouders.
Na het broedseizoen trekken lepelaars in september/oktober naar hun winterkwartieren in West-Afrika. Tegenwoordig verblijven er ook steeds meer lepelaars in iets noordelijkere landen als Spanje en Frankrijk en ze blijven ook steeds vaker in Nederland. In februari of maart keren ze vervolgens weer terug naar de broedgebieden.
