Ontdek de
De Stokersdobbe is een oude pingoruïne bij Ureterp. Vroeger zag dit eruit als een soort smeltwatermeer met een indrukwekkende diepte van wel acht meter. Tegenwoordig is de pingoruïne volledig dichtgegroeid, wat het een waar paradijs maakt voor diverse dieren en planten.
Praktische info
De Stokersdobbe is niet toegankelijk. Het gebied is wel van dichtbij te bekijken vanaf de weg De Mersken die grenst aan de noordkant.
De geschiedenis van de Stokersdobbe gaat terug naar de laatste ijstijd. Gelegen op de noordflank van het Alddjip, tussen het Wijnjeterper Skar in het westen en de Merskenheide en de Bakkefeansterdúnen in het oosten, is deze locatie ontstaan als gevolg van vorstheuvels, ook wel bekend als pingo’s. Deze heuvels ontstonden tijdens langdurige periodes van extreme kou, waarbij de grond permanent bevroren was.
In 1979 werd de pingoruïne geologisch onderzocht en bleek het om een vrij intacte pingoruïne te gaan, met een diepte van ongeveer acht meter en een breedte van zo’n 100 meter. Inmiddels is de pingoruïne volledig gevuld met veen en omringd door ondoordringbaar bos met laagveenvegetatie (broekbos) en open veenmosrietland.
De Stokersdobbe is een waar vogelparadijs dankzij de afwisseling van grasland, houtsingels, rietland en broekbos. In de afgelopen jaren zijn hier verschillende broedvogelsoorten waargenomen, waaronder de fitis, winterkoning, zwartkop, grote lijster en de gekraagde roodstaart. Opmerkelijk is de aanwezigheid van de dodaars, de kleinste futensoort van Nederland, die voornamelijk broedt in kleinere wateren met rijke oever- en onderwatervegetatie en goede waterkwaliteit. Hoewel er in de Stokersdobbe voornamelijk alleen langs de randen open water te vinden is, blijken deze vogels hier toch een geschikte leefomgeving te vinden.
Naast vogels is de Stokersdobbe ook geliefd bij verschillende soorten insecten, zoals bruin zandoogje, eikenpage, groot dikkopje, koevinkje, oranje zandoogje, oranjetipje en zwartsprietdikkopje. Deze insecten zijn typisch voor ruigere, kruidenrijke graslanden.
Het koevinkje is een typische soort van bosranden en houtsingels in de Fryske Wâlden, waar ze nectar halen uit planten als braam, kale jonker en gewone engelwortel. Het vrouwtje legt haar eitjes op grassen in ruige, vochtige zoomvegetaties.
De Stokersdobbe herbergt ook zeldzame plantensoorten, zoals sterzegge, draadzegge en snavelzegge, evenals kruiden als wateraardbei, grote boterbloem en moerasvaren. In de vochtigere slenkjes groeit de Waterviolier. Opmerkelijk zijn de eikvarens die groeien op enkele oude wilgentakken, een teken van een ouder wordend bos. Veel van deze plantensoorten duiden op de invloed van grondwater met verschillende mineralen, zoals calcium, magnesium en ijzer. Deze zijn waarschijnlijk afkomstig van diep grondwater onder de keileem die tot in de wortelzone reikt.
Bewoners Stokersdobbe
It Fryske Gea zet zich in voor het beschermen en ontwikkelen van de biodiversiteit. Benieuwd hoe wij dit doen en hoe jij kunt helpen? Ontdek het verhaal van de bewoners van onze gebieden.
