Begrazing door Exmoorpony’s biedt verschillende voordelen voor flora en fauna in een natuurgebied. Het beheer verloopt geleidelijker en natuurlijker, waardoor er geen grote schok plaatsvindt zoals bij maaien. Gedurende de hele tijd dat de dieren er zijn, wordt het terrein onderhouden. Dit helpt andere dieren en planten in het gebied. Zo hebben bijvoorbeeld mestkevers het hele jaar door verse mest tot hun beschikking, en de vogels die van mestkevers leven het hele jaar voedsel.
Verschillende grazers laten ook een verschillend graaspatroon in het terrein zien. Runderen eten niet op de plek waar ze net gemest hebben, maar wel vlak er naast. Een paar weken later eten ze gewoon weer op dezelfde plek. Paarden en pony’s hebben echter een latrine systeem. Daar waar ze mesten, eten ze soms jaren niet. Je ziet op die plekken in het terrein ruigere vegetatie ontstaan, terwijl andere stukken tot op de millimeter afgegraasd zijn. Dat millimeteren van de vegetatie komt weer doordat paarden de vegetatie afgrazen met hun tanden, terwijl runderen dat doen met hun tong. Om de tong om het gras heen te kunnen slaan, is hogere vegetatie nodig. Met de tanden kunnen paarden het gras juist weer heel kort krijgen. Ook dit verschil geeft variatie in het effect van de begrazing van verschillende soorten grazers.