Een kleine overdenking…
In een aantal door It Fryske Gea beheerde gebieden broeden inmiddels zeearenden. Dit jaar broeden er in het Nationaal Park de Alde Feanen voor het eerst zelfs twee zeearend paren en daar mogen we best wel trots op zijn!
Voorjaar in het NP ‘de Alde Feanen’ (foto Andries Dijkstra)
Een gezonde leefomgeving voor zeearenden
Uiteraard is het prachtig dat er dit jaar voor het eerst twee zeearend paren broeden in ‘de âlde Feanen’, maar daarbij gaat het om meer dan de aanwezigheid van een zeearend paar te zien als een doelstelling op zich. Het door de jaren heen hard werken aan de realisatie van een robuust, gezond en divers ecosysteem dat was én is de ultieme kroon op het werk! Een toppredator zoals de zeearend, kan zich niet voortplanten en handhaven zonder een stevig fundament in de vorm
van een evenwichtig ecosysteem. Een samenhangend systeem waarin heel veel soorten, van klein tot groot en uit zowel flora als fauna, een goede plek hebben.
In een dichtbevolkt land als het onze zullen niet alleen bestuurders en natuurbeheerders, maar zeer zeker ook wij met z’n allen als individuen, continu zorg en aandacht moeten hebben om deze (natuur)gebieden te beschermen. Wij mensen zullen bereid moeten zijn om nog meer ruimte en rust te gunnen aan alle soorten op deze aardkloot, zonder dat wij bepalen van welke soort er (te) veel of weinig mogen zijn!
Ondertussen op het nest
De beide jongen groeien als kool en krijgen een overvloed aan gevarieerd voedsel aangeboden door de ouders. Zo stond er de afgelopen week zeven keer vis, een haas en acht keer gevogelte op hun menu. Waarbij als het meest opvallend toch wel een volwassen kolgans genoemd mag worden. Overigens best wel een kranig staaltje van kracht en behendigheid om die op het nest te krijgen!
De jongen hebben regelmatig hun onderlinge ‘boks gevechten’ wat overigens niet leidt tot serieus letsel bij een van hen of beiden. Hun leeftijdsverschil van 2½ dag is geen reden tot zorg, het onderlinge krachtsverschil is minimaal. Wel valt er een verschil in dominantie waar te nemen. Het ene jong gedraagt zich wat meer ‘agressief’, terwijl het andere jong zich ‘onderdaniger’ opstelt, maar gelijker tijd behendig is in het ontwijken van de aanvallen van de nestgenoot.
Uiteindelijk krijgen beide jongen voldoende voedsel naar binnen. De ene wellicht door dominantie en de andere door zich gedeisd te houden en op het juiste moment letterlijk toe te happen … beide strategieën werken!
Moeder zeearend met de twee jongen en … het ei (screenshot via de webcam)