Alle eieren zijn uitgekomen
Het laatste jong is uit het ei gekropen. Het mannetje is erg actief en voert meer prooien aan dan nodig zijn. Het voeren van een uilskuiken gebeurt op een heel bijzondere manier. Gedurende de eerste levensdagen worden de prooien onthoofd. De kop en andere harde delen van de muis verdwijnen in de maag van het wijfje. De zachte delen, zoals de darm en kleine stukjes vlees worden aan het jong gevoerd.
Communicatie tussen moeder en kuiken
De jonge kerkuil reageert met zacht blazen en schuift iets naar voren, zodat het kuiken tegen de horst van de grote uil zit. Het jong richt zich op en neemt het voedsel aan. In het pikkedonker zijn de geluiden tussen het vrouwtje en haar jongen van groot belang, evenals de lichamelijke contacten. Het klokken gaat ’s nachts en overdag eindeloos door totdat de jongen niet meer reageren: de buikjes zitten vol.
Voedertijd
De jongen van een paar dagen oud worden een aantal malen in de 24 uur gevoerd door het wijfje. Eén voedering varieert van enkele minuten tot een uur. Deze taak kan het mannetje niet van haar overnemen. Wanneer het wijfje in de periode van kleine jongen (tot 12 dagen oud)sterft, dan blijft het mannetje voedsel aanbrengen, maar hij is niet in staat de jongen te voeren, zodat deze dood gaan.
Het wijfje houdt de eerste dagen het nest schoon: prooiresten en uitwerpselen worden uit het nest verwijderd en de rand rond het komvormige nest wordt geordend en aangevuld met braakbalmateriaal.
