De eerste jongen zijn er!
Het eerste jong kroop afgelopen zondag uit het ei. Dinsdag en donderdag volgden nr. 2 en 3. Precies volgens de regels. Er worden door het mannetje nu meer prooien aangevoerd en er ligt altijd wel wat in de voorraad. Dat is natuurlijk belangrijk, want wanneer het weer een keer slecht is (regen en harde wind) heeft het mannetje moeite met het vangen van een muis.
Goede verzorging
Nadat een jong uit het ei is gekropen wordt de eischaal platgetrapt in de nestruimte of weggelegd en soms opgegeten door het vrouwtje. De jonge kerkuil wordt hulpeloos en vrij kaal geboren. De eerste donsveertjes zijn zichtbaar. Om warmteverlies tegen te gaan schuift het kuiken tussen de eieren en wordt verder warm gehouden door het wijfje. Als het vrouwtje op het nest gaat zitten steken zo nu en dan de kopjes van de drie jongen naar buiten. Altijd bij de borst van het vrouwtje, die de jongen dan gemakkelijk kunnen voeren. De ogen van het jong zijn gesloten en kan de kop slechts enkele seconden oprichten om voedsel in ontvangst te nemen. Na een paar dagen gaat dat veel gemakkelijker.
Het voeren gebeurt overdag en ‘s nachts. Steeds kleine stukjes vlees met wat haar van de muis. Met een klokkend geluid van het vrouwtje blijft ze contact houden met de jongen. De kuikens reageren met een tsjilpend en zacht blazend geluid. Na iedere maaltijd verdwijnen ze weer onder het warme lichaam van het vrouwtje. Een geweldig moeder-instinct.
Lees ook Johan’s vorige blog met mooie afbeeldingen die het uitkomen van een kuiken prachtig weergeven!
