Over dit gebied
Het Mandefjild is een afwisselend gebied. Eén van de trekkers is de zandverstuiving. Op deze plek mag de hond onder toezicht even lekker vrijuit rennen en spelen veel kinderen in het zand.
De zandverstuiving was vroeger groter. Langzaam is een deel van het zand vastgelegd door de begroeiing. Her en der staat er in het heideveld een eenzame berk of grove den. Deze vrijstaande bomen zijn niet alleen landschappelijk mooi, maar ook van belang voor vogels als geelgors en boompieper. Luid zingend bakent de geelgors zijn territorium vanuit zo’n eenzame boomtop af.
Cultuurhistorische elementen
Het eeuwenoude gebruik van dit gebied heeft zijn sporen achtergelaten. Ontelbare voetstappen, paardenhoeven en wielen van wagens sleten de Oude Drentse Weg helemaal uit waardoor een ‘holle weg’ is ontstaan. Vanaf de wandelroute rond Allardsoog zijn delen van deze holle weg goed te zien. Kijk op de kaart.
Het is niet het enige cultuurhistorische element. De oude Landweer en grafheuvels herinneren aan een bewogen verleden. De Landweer heeft voor It Fryske Gea een bijzondere betekenis. De verdedigingswal is het eerste bezit van onze vereniging. In 1930 schonk Jarig van der Wielen de verdedigingswal uit de vijftiende eeuw aan It Fryske Gea.
Galopperende Exmoorpony’s en grazende schaapskudde
De heide wordt onderhouden door de Exmoorpony’s en een kudde Drentse Heideschapen. In de schaapskooi brengen de schapen veilig de nacht door, maar overdag struinen de schapen door bijna het hele natuurgebied. De dieren eten het malse gras en jonge boompjes op en hierdoor krijgt de heide meer de ruimte om te groeien. Het resultaat mag er zijn. In augustus staan de grote velden met struikheide volop in bloei. Het veld kleurt dan langzaam paars.
Heb je geluk? Dan kom je misschien deze kudde tegen. Het is altijd een indrukwekkend gezicht als de schaapsherder met zijn honden de kudde hoedt. Het is een mooi schouwspel om de dynamiek tussen hond, kudde er herder te bekijken.
